ZUS.

Tydzień temu miałam przyjemność odwiedzić ZUS. I to, co mi się nasunęło po wejściu do środka to... Matko, ile ludu! Przecież jest kilka minut po 8.00. No nic. Stanęłam w swojej kolejce. I czekam. Czekam. Dobrze, że książkę wzięłam. Ale moje oczy skupiły się na pani przechadzającej się miedzy poirytowanymi petentami. Miała dość dużą michę w ręku i nikt nie chciał jej odciążyć. Czymś częstowała, ale żadna dłoń tam nie wędrowała. W pewnym momencie pani podeszła do mnie:

Źródło własne.

Od słowa do słowa okazało się, że nikt nie chce od niej krówek wziąć. Ręce ją bolą, bo ma stare, schorowane i najchętniej cukierki oddałaby komuś. A, że ja kocham krówki, to z kłopotu ją wyratowałam. Była tak prze szczęśliwa, że kazała mi iść za sobą do gabinetu. Spakowała mi krówki do torebki i jeszcze szybko wystawiła zaświadczenie, po które przyszłam. Potem porozmawiałyśmy sobie trochę na temat petentów. Pracowałam kiedyś w urzędzie i wiem jak to jest od tej drugiej strony. Pewnych rzeczy nie da się przyspieszyć. To i tak teraz jest mniej biurokracji, papierków do wypełniania. Każdy może mieć zły dzień, urzędnik i gość. Ale to nie powód, by być niemiłym dla innych ludzi. Traktujmy siebie nawzajem tak, jakbyśmy my chcieli być traktowani. Wtedy wszystko sprawniej będzie szło. Dzięki tej pani miałam dobry humor do końca dnia. Uprzejmi ludzie są wszędzie. Wystarczy się czasem samemu uśmiechnąć bądź pomóc w niepozornej, drobnej rzeczy.

Krówki wszystkie zostały oczywiście w domu zjedzone. Dawno takich dobrych w ustach nie miałam. Minął tydzień i nadal żyję, więc raczej ZUS miał dobre intencje. Chciano rozładować panującą atmosferę i tyle.

Jak już jesteśmy przy zakręconej środzie, to powiem, że dzisiejszy dzień jest naprawdę szalony. Pół wsi nie ma Internetu, bo nie powiem jaka firma, kable telekomunikacyjne położyła nie tak, jak mieli na planach. W efekcie dziś inna firma, która przepychała kable z prądem i robiła to według planu, poprzecinała kabel z Internetem. Ale spoko. Mam jeszcze Internet w komórce, ha ha ha.

Pozdrawiam.